Introductie
De artikelen weergegeven in deze blog onderzoeken de ontwikkelingen, perspectieven en bedreigingen in de markt voor Whole-Body Electromyostimulation (WB-EMS). Het benadrukt de efficiëntie en effectiviteit van WB-EMS als trainingsmethode, maar waarschuwt ook voor mogelijke gevaren, met name in niet-gesuperviseerde instellingen. Het beschrijft ook regelgeving, zoals DIN-normen, die zijn ingevoerd om de veilige toepassing van WB-EMS te waarborgen. WB-EMS wordt geprezen als een tijdsefficiënte en zeer effectieve trainingsmethode. Het stelt individuen in staat gepersonaliseerde training te ontvangen vanwege zijn persoonlijke karakter en individuele controle over de trainingsintensiteit. Niet alleen is het geschikt voor beginners, maar het toont ook voordelen voor atleten, wat resulteert in verbeteringen in kracht, sprongkracht en snelheid. Het is ook veelbelovend voor duursporters om musculoskeletale klachten te voorkomen.
Er zijn sinds de opkomst van EMS potentiële gevaren geidentificeerd, met name gerelateerd aan onjuist gebruik en overstimulatie. Ernstige bijwerkingen, zoals rhabdomyolyse, zijn gerapporteerd, vooral bij ongetrainde personen. Rhabdomyolyse, een aandoening waarbij spierweefsel wordt afgebroken, kan optreden bij intensieve WB-EMS-toepassingen, vooral als de intensiteit te hoog is. Een te zwaar WB-EMS-protocol bij ongetrainde deelnemers kan resulteren in aanzienlijke stijgingen van creatine-kinase (CK) niveaus en spierpijn. Echter, na een conditionering van 10 weken vertoonden deelnemers een verminderde respons, aangegeven door lagere CK-pieken. Het is belangrijk dat er continu gekeken blijft worden op de noodzaak van ervaren instructeurs, monitoring en controle van de trainingsintensiteit om risico’s te minimaliseren.
Om de veilige toepassing van WB-EMS te waarborgen, zijn regels en normen geïntroduceerd in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, met de nadruk op de NiSV (Richtlijn ter bescherming tegen schadelijke effecten van niet-ioniserende straling) en DIN 33961-5. De NiSV, die vanaf januari 2021 van kracht is, standaardiseert algemene eisen, maar mist specifieke bepalingen voor onbedoelde bijwerkingen. Daarentegen concentreert DIN 33961-5, gelanceerd in maart 2019, zich op praktische aspecten, toezicht en toepassing, en introduceert relatieve en absolute contra-indicaties voor WB-EMS.
Desondanks zijn er recente marktontwikkelingen die de vastgestelde normen ondermijnen. Er is een toename van niet-gesuperviseerde WB-EMS-aanbiedingen voor privégebruik, met name als reactie op de COVID-19-lockdowns. Groepstrainingen en thuissettings zonder toezicht worden geïntroduceerd, wat wordt beschouwd als een stap achteruit in de ontwikkeling van WB-EMS. Niet-gesuperviseerde toepassingen brengen meer gevaren met zich meebrengen dan voordelen, zowel voor individuen als voor de WB-EMS-markt als geheel. Hoewel WB-EMS aanzienlijke voordelen biedt als een veilige en effectieve trainingsmethode is het nog altijd belangrijk om de regulering en normen te volgen. Verder onderzoek, educatie en regelgeving is nodig om de veilige toepassing van WB-EMS te waarborgen en te voorkomen dat de markt wordt blootgesteld aan onverantwoorde praktijken.
Voor wie?
Fysiotherapeuten, Revalidatiecentra, UMC, Studio eigenaren, cliënten
Bron en taal
German Journal of Sports Medicine and International Journal of Environmental Research and Public Health, Engels
