Introductie
Elektrische spierstimulatie (EMS), ook bekend als neuromusculaire elektrische stimulatie of elektromyostimulatie, is een gevestigde therapeutische en fysieke conditioneringstechniek in de sportwereld. Verschillende stimulatiepatronen hebben diverse biologische effecten, waaronder het beheersen van hyperalgesie, hypertrofie van normale en gedenervateerde spieren, en een toename van spierkracht. EMS bevordert bij een frequentie van 7-10 Hz capillaire vaatverwijding, wat de spierstofwisseling verbetert en mogelijk schadelijke metabolieten verwijdert, waardoor spierherstel wordt versneld.
Hoewel EMS de laatste jaren in populariteit is toegenomen als methode om herstel na inspanning te bevorderen, wordt het nog steeds empirisch toegepast door sportfysiologen bij topsporters. De precieze werkingsmechanismen en effecten van EMS op zenuwen en spieren zijn echter nog niet volledig opgehelderd, wat een veelbelovend onderzoeksgebied vormt.
Het gebruik van diagnostische functionele beeldvorming kan de toename in perfusie die door EMS wordt veroorzaakt aantonen en daarmee bijdragen aan de validatie van het gebruik ervan. Kerngeneeskundige onderzoeken kunnen gebruikmaken van 99mTc-sestamibi, een radioactieve tracer die wordt opgenomen in cellen met een hoge stofwisseling en mitochondriale inhoud, om bloedstroom en metabolische activiteit te detecteren en kwantificeren.
Het doel van deze studie was om met behulp van 99mTc-sestamibi SPECT/CT de effecten van EMS op spieren te evalueren. De hypothese was dat 99mTc-sestamibi SPECT/CT een toename van de bloedstroom na EMS zou aantonen. Om dat fenomeen te detecteren, werden de toenames in bloedstroom gekwantificeerd en werd bepaald welke spiergroepen een verhoogde perfusie vertoonden na EMS. Naar ons weten is dit de eerste studie die 99mTc-sestamibi SPECT/CT gebruikt om correlaties tussen EMS en spieractiviteit te onderzoeken.
De studie omvatte gezonde mannelijke professionele waterpolospelers ouder dan 18 jaar. Alle deelnemers ondergingen 99mTc-sestamibi SPECT/CT-beelden voor en na EMS van de rechterdijbeenspieren. EMS werd alleen uitgevoerd op de spieren van het rechterdijbeen om de spiermetabolisme in de gestimuleerde (rechterdijbeen) spieren te vergelijken met dat waargenomen in de ongestimuleerde (linkerdijbeen) spieren. De studie werd goedgekeurd door de lokale institutionele review board en alle deelnemers gaven schriftelijke geïnformeerde toestemming.
Auteur(s)
Beatriz Birelli, Mauricio Oliveira, Allan de Oliveira Santos, Willians Manso, Andreia Vicente, Elba Etchebehere
Datum van uitgave
maart 2019
Link naar artikel
Om het volledige artikel te lezen, klik hier
