Gebruik en effectiviteit van een EMS bij neurologische aandoeningen: Een systematische review met klinische implicaties.

Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) is een niet-invasieve behandelingsmethode die wordt toegediend via oppervlakte-elektroden en in staat is om vrijwillige motorische controle te bevorderen bij patiënten met centraal zenuwstelselletsel. TENS wordt vaak gebruikt voor pijnbestrijding, maar heeft toepassingen in de revalidatie die verder gaan dan alleen pijnverlichting. Het heeft het potentieel om zenuw- en spieractiviteit te moduleren, waardoor verbeteringen in spierkracht, vermindering van spasticiteit, verbetering van motorische controle en algehele revalidatieondersteuning worden vergemakkelijkt.

TENS stimuleert met name sensorische zenuwen in de huid, waardoor niet-pijnlijke elektrische impulsen worden verzonden die concurreren met pijn signalen, effectief de perceptie van pijn verminderen volgens de Pain Gate Control Theory.

Daarnaast zorgt de toepassing van elektrische stimulatie voor de activering van sensorische zenuwen, wat op zijn beurt leidt tot de afgifte van endorfines, wat analgetische effecten en een gevoel van algeheel welzijn bevordert. TENS heeft ook het vermogen om de prikkelbaarheid van zenuwen te moduleren, waardoor hun signaaltransmissiecapaciteiten worden beïnvloed. Het heeft ook de capaciteit om spiercontractie op te wekken door rechtstreeks spiervezels te stimuleren, waardoor spierkracht wordt verbeterd, re-educatie wordt vergemakkelijkt en motorische controle wordt verbeterd.

De effectiviteit van elektrische stimulatie om uitkomsten te verbeteren in de domeinen lichaamsstructuur en functie en activiteit van de International Classification of Functioning is ondersteund door verschillende systematische reviews in de afgelopen decennia. De Mollii electrosuit (EMS) is een volledig lichaamspak met ingebouwde elektroden die elektrische stimulatie aan de spieren leveren, met als doel spasticiteit te verminderen en flexibiliteit en bewegingsbereik te vergroten.

Deze samenvatting vat de belangrijkste aspecten samen van een studie die de effecten van EMS onderzoekt bij neurologische aandoeningen, met een focus op cerebrale parese en beroerte. Het bespreekt ook uitdagingen voor toekomstig onderzoek en ontwikkeling om het effectieve gebruik van EMS in de klinische praktijk te waarborgen.